Φοβόμαστε όλα αυτά που θα γίνουν στο Χαλάνδρι για τα παιδιά με αναπηρία ΧΩΡΙΣ ΤΑ παιδιά με Αναπηρία»!

Η απάντηση του Δήμου Χαλανδρίου στη διαμαρτυρία της Κίνησης Χειραφέτησης Ατόμων με Αναπηρία για την Απόφαση δημιουργίας Ειδικού Σχολείου μας προκάλεσε  οργή αλλά και έκπληξη.

Έκπληξη διότι υποστηρίζει ότι η μόνη δημόσια πολιτική για την Εκπαίδευση των Παιδιών με αναπηρία είναι η υιοθέτηση των πιο αναχρονιστικών εκπαιδευτικών πρακτικών, μεταφράζοντας την αρχή της καθολικότητας, όχι ως φοίτηση όλων των παιδιών στο Ενιαίο Γενικό σχολείο αλλά ως ανέγερση θεσμικού τείχους διαχωρισμού των παιδιών με Αναπηρία από τα "κανονικά"

Και οργή καθώς διαβεβαιώνει με ύφος φιλάνθρωπου δεσπότη ότι παραμένει στη διάθεσή του λαού του για κάθε περαιτέρω συνεργασία-και «πρόταση δράσεων προάσπισης ατόμων με αναπηρία», μεταφράζοντας πρακτικά το πρόταγμα του αναπηρικού κινήματος: «Τίποτα για εμάς, χωρίς εμάς!» σε «Ό,τι προαιρηθεί η Δημοτική Αρχή!»

Τα επιχειρήματα που χρησιμοποιεί σχετικά με τις αυξημένες ανάγκες των "μη κανονικών" παιδιών δεν μας είναι ξένα! Τα ακούμε από συντηρητικές δυνάμεις κάθε φορά που επιχειρείται να κλείσει ένα Ίδρυμα, διανθισμένα από  το οπλοστάσιο κατηγοριών ιατρικοποίησης της αποκλίνουσας συμπεριφοράς.

Οι ίδιες κατηγορίες υπαγορεύονται φυσικά και από τις γνωματεύσεις των Κέντρων Διεπιστημονικής Αξιολόγησης, Συμβουλευτικής και Υποστήριξης (ΚΕΔΑΣΥ),  τα οποία ως γνωστό και από τα παλιότερα ΚΕΔΔΥ και ΚΔΑΥ, σε αντίθεση με τους προοδευτικούς φορείς της εκπαιδευτικής κοινότητας, εμμένουν σ’ ένα σύστημα προσανατολισμένο στα Ειδικά σχολεία και στην κατηγοριοποίηση της αναπηρίας ως ατομικής κατάστασης.

Τέλος αναρωτιόμαστε εάν αφού είναι δύσκολο σε ένα πτωχευμένο κράτος, όπως υποστηρίζεται συχνά, να προσληφθούν επαρκείς εκπαιδευτικοί ειδικής αγωγής, τι θα αλλάξει με την οικοδόμηση ενός νέου Ειδικού Σχολείου, πέρα από το διαχωρισμό των παιδιών με αναπηρία από τα «κανονικά παιδιά», αφού και πάλι η στελέχωση θα είναι ελλειμματική και μη ικανή να καλύψει τις ανάγκες τους;

Η πρακτική της τοπικής Διεύθυνσης Πρωτοβάθμιας που έχει αφήσει χωρίς εκπαιδευτικό ειδικής αγωγής, το 42% των παιδιών, τα οποία έχουν ανάγκη παράλληλη στήριξη,  δεν καθιστά προφανές το "πού το πάει" το Υπουργείο με την πολιτική του για την Ειδική αγωγή; ". 

Η εισήγηση της Διεύθυνσης Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης προς τον Δήμο Χαλανδρίου είναι παρόλα αυτά ξεκάθαρη: η δημιουργία "Ειδικού σχολείου" αποσκοπεί στην αντιμετώπιση του υπερπληθυσμού στα γενικά σχολεία!

Κανείς και καμιά δεν ανατριχιάζει με αυτήν την "τεκμηρίωση";

Σε κανέναν και σε καμία δεν γεννάται ο προβληματισμός σχετικά με τη "μεταφορά" παιδιών με αναπηρίες σε "Ειδικά σχολεία" για να αντιμετωπιστεί ο υπερπληθυσμός στα υπόλοιπα; 

«Αφήστε τα παιδιά ήσυχα!», είχαν υψώσει τη φωνή τους κάποτε οι Pink Floyd και  πλήθος άλλων ροκ συνθετών! 

Εντάξτε τα Παιδιά με Αναπηρία στα Γενικά Σχολεία της γειτονιάς τους, θα πούμε σήμερα, υποστηρίζοντας τα με παράλληλες δράσεις στη σχολική κοινότητα 

Η επίκληση από το Δήμο της διεθνούς εμπειρίας, που, δήθεν. συνηγορεί για τη δημιουργία   Ειδικών Σχολείων, επίσης μας κάνει να απορούμε , με δεδομένο , ότι η συνεκπαίδευση των μαθητών με αναπηρία σε γενικά σχολεία θεωρείται διεθνώς ως η πιο ενδεδειγμένη μορφή εκπαίδευσης, κι αποτελεί πολιτική προτεραιότητα στις περισσότερες χώρες του κόσμου, συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδας, με αφετηρία το «Πλαίσιο Δράσης για την Ειδική Αγωγή και Εκπαίδευση», το οποίο ψηφίστηκε κατά την Παγκόσμια Διακήρυξη της UNESCO (7 – 10 Ιουνίου 1994) στη Σαλαμάνκα της Ισπανίας. από εκπροσώπους 92 χωρών και από 25 διεθνείς οργανισμούς.

Η εν λόγω παγκόσμια Διακήρυξη και όσες επακολούθησαν, υπαγορεύουν στις συμβαλλόμενες χώρες να εργαστούν για την εξάλειψη του ρατσισμού και των διακρίσεων στα εκπαιδευτικά τους συστήματα και για τη διασφάλιση του θεμελιώδους δικαιώματος κάθε παιδιού στη μάθηση με τη φοίτησή του σε ένα μετεξελιγμένο γενικό «σχολείο για όλους", ικανό να συμβάλει στην καταπολέμηση διαχωριστικών στάσεων και στην οικοδόμηση μιας πιο περιεκτικής κοινωνίας.

Ως απόρροια αυτών η Ειδική αγωγή επανακαθορίστηκε με γνώμονα τη Συμπεριληπτική Εκπαίδευση ή Συνεκπαίδευση, η οποία σήμερα αναγνωρίζεται. ως παιδαγωγικό εργαλείο κοινωνικο-γνωστικής ενθάρρυνσης όλων των μαθητών (με και χωρίς αναπηρίες) και με αποτέλεσμα στα Πανεπιστημιακά Τμήματα σήμερα η Ειδική Αγωγή να ορίζεται ως προαγωγή της ψυχικής υγείας των μαθητών και ενδυνάμωση του περιβάλλοντος, σχολικού και οικογενειακού και να διδάσκονται οι βασικές αρχές και εργαλεία της συμπεριληπτικής εκπαίδευσης.

Αντιλαμβανόμαστε ότι ακόμα υπάρχουν βήματα να γίνουν για την συμπερίληψη στην εκπαίδευση. 

Αλλά είναι άλλο πράγμα η επίκληση της ανάγκης να διανυθεί όλος ο δρόμος (πχ συνύπαρξη για ένα διάστημα υπαρχόντων διαχωριστικών δομών με παράλληλη ενίσχυση της συμπεριληπτικης εκπαίδευσης με πόρους, μέσα, προσωπικό) και άλλο πράγμα η αποδοχή των βημάτων προς τα πίσω, με την ίδρυση Ειδικού σχολείου την ώρα που η Ειδική αγωγή στα γενικά σχολεία διαλύεται!"

Εάν θέλει να «πατάξει» την παροχή υπηρεσιών από ιδιώτες και να υποστηρίξει δράσεις αποκατάστασης της λειτουργικότητας των Παιδιών με Αναπηρία, έχουμε νέα για το Δήμο! Είναι στην απόλυτη αρμοδιότητά του! 

Διότι πίσω από κάθε παιδί με προβλήματα προσαρμογής στο σχολείο κρύβεται μια οικογένεια με κοινωνικο-οικονομικές δυσκολίες και, όπως όλοι γνωρίζουμε, πίσω από κάθε βαριά αναπηρία κρύβονται πολυδάπανα βοηθήματα και ιδιωτικά Κέντρα Αποκατάστασης. Αν θέλει ο δήμος να καλύψει τις εν λόγω ανάγκες θα αναπτύξει εξειδικευμένα δημοτικά Κέντρα Αποκατάστασης, Κέντρα Ημέρας και δράσεις κάλυψης των αναγκών  οικογενειών και φροντιστών ΑμεΑ. 

Η απομάκρυνση όμως των παιδιών από το Ενιαίο σχολείο δεν είναι η λύση!

Πάνω απ’ολα, εάν επιθυμεί ο Δήμος  να υπηρετήσει τη δημόσια εκπαίδευση σύμφωνα με την αρχή της καθολικότητας την οποία ευαγγελίζεται, οφείλει να στηρίξει την πλήρη φοίτηση και συμμετοχή "Όλων" των μαθητών, με και χωρίς κινητικές, αισθητηριακές, ψυχικές ή άλλες αναπηρίες, στο σχολείο της γειτονιάς τους, διεκδικώντας μαζί με τους φορείς των εκπαιδευτικών, των γονιών και του αναπηρικού κινήματος τα ακόλουθα:

  • Στελέχωση όλων των σχολείων του Χαλανδρίου με τους εκπαιδευτικούς ειδικής αγωγής που είναι απαραίτητοι,  
  • Ευαισθητοποίηση της σχολικής κοινότητας στην συνεκπαίδευση και διοργάνωση σεμιναρίων επιμόρφωσης σε συνεργασία με τα Πανεπιστημιακά Τμήματα Ειδικής Αγωγής
  • Υποστήριξη με κατάλληλές δράσεις τη φοίτηση στα Γενικά Σχολεία των μαθητών τους οποίους «ξεβράζει» το εκπαιδευτικό σύστημα. 

Αυτονόητα, δεν καλούμε το Δήμο να διαμορφώσει την  εκπαιδευτική  πολιτική ούτε να ανταποκριθεί στις διεθνείς δεσμεύσεις της χώρας! 

Απαιτούμε όμως άμεσα:

  • να προάγει στην περιοχή του τις πιο προοδευτικές εκπαιδευτικές πρακτικές.
  • να μην συνηγορήσει στην κατασπατάληση πόρων για δημιουργία επιπλέον ιδρυματικών μορφών εκπαίδευσης που οδηγούν στην λογική της ασυλοποίησης και του αποκλεισμού των παιδιών με αναπηρία που έχουν καταγγελθεί διεθνώς από τη δεκαετία του ’90!
  • να συμπορευτεί με τις πιο προοδευτικές παιδαγωγικές πρακτικές και τα σύγχρονα εκπαιδευτικά προτάγματα για ένα κοινωνικό μετασχηματισμό του γενικού Σχολείου σε «Σχολείο για όλους»
  • να υιοθετήσει τις θέσεις του Αναπηρικού Κινήματος και των Παγκόσμιων Διακηρύξεων για την Ειδική Αγωγή και Εκπαίδευση

και για τους παραπάνω λόγους να προβεί στην:


ΑΜΕΣΗ ΑΝΑΚΛΗΣΗ ΤΗΣ ΘΕΤΙΚΗΣ ΓΝΩΜΟΔΟΤΗΣΗΣ
ΓΙΑ ΤΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ
 ΕΙΔΙΚΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ

ΟΧΙ στη δημιουργία σχολικού γκέτο στο Χαλάνδρι

ΝΑΙ στην αποδοχή της διαφορετικότητας στο Γενικό Σχολείο