Για τις υλικές ζημίες κατά την κατάληψη στο 5ο Λύκειο

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΣΤΟΧΟΠΟΊΗΣΗ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ

ΝΑ ΣΤΑΘΟΥΜΕ ΔΙΠΛΑ ΣΤΑ ΑΙΤΗΜΑΤΑ ΤΟΥΣ, ΝΑ ΣΥΜΒΑΛΛΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΩΝ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΕΩΝ ΤΟΥΣ

Την περασμένη εβδομάδα, κατά την διάρκεια κατάληψης του 5ου λυκείου σημειώθηκαν υλικές ζημιές σε 3 χώρους του σχολείου: σε μια σχολική αίθουσα, σε μια αποθήκη και στις τουαλέτες.

Αρχικά θεωρούμε αναγκαίο να τονίσουμε ότι όποιος πολίτης και οποίος φορέας της πόλης αναφέρεται στις υλικές ζημιές, χωρίς παράλληλα να ενδιαφέρεται για τις αιτίες της μαθητικής κατάληψης, τότε είναι αυταπόδεικτο ότι τα ντουβάρια (που χαλάνε, παλιώνουν, επισκευάζονται κλπ) τον ενδιαφέρουν περισσότερο από ότι η φωνή των μαθητών για το παρόν και το μέλλον τους.

Δεν επιθυμούμε να ωραιοποιήσουμε τίποτα, όμως δεν είμαστε διατεθειμένοι, ως ενεργοί πολίτες και μέλη αυτής της κοινωνίας, να μην ακούσουμε τι λένε για την εκπαίδευση και το μέλλον της οι βασικοί ενδιαφερόμενοι: οι ίδιοι οι μαθητές.

Ας δούμε αναλυτικά κάποια πράγματα.

1. Οι καταλήψεις και οι διεκδικήσεις των μαθητών υπάρχουν ανεξάρτητα από την ύπαρξη ή όχι υλικών ζημιών και καταστροφών.

Για άλλη μια φορά, μια κατάληψη εμφανίζεται στην δημόσια σφαίρα κυρίως ως αιτία υλικών καταστροφών. Σίγουροι υπήρξαν συμπολίτες, φορείς και μέσα ενημέρωσης που ασχολήθηκαν με την κατάληψη του 5ου λυκείου, πριν τις καταστροφές. Είμαστε σίγουροι όμως ότι περιορίστηκαν στην διαπίστωση "υπάρχει κατάληψη" (αν δεν επεκτάθηκαν σε «παλιόπαιδα» κλπ).

Κανείς  δεν ασχολήθηκε με τα αιτήματα τους. Αν όχι κανείς, σίγουρα ελάχιστοι. 
  • Λες και η τράπεζα θεμάτων, που μετατρέπει το λύκειο σε ένα διαρκές εξεταστικό κέντρο με εξετάσεις τύπου πανελληνίων σε κάθε τάξη του λυκείου, δεν αποτελεί ένα σοβαρό ζήτημα.
  • Λες και η "επέκταση" της σχολικής ώρας σε δίωρα, χωρίς διάλλειμα (άλλο ένα "πρωτόκολλο" αντιμετώπισης του Covid, "στου κασίδη το κεφάλι», για να μην μειωθούν οι μαθητές ανά τμήμα, για  να μην προσληφθούν εκπαιδευτικοί, για να μην εγκατασταθεί εξοπλισμός εξαερισμού…) είναι μια φυσιολογική εκπαιδευτική μέθοδος για νέους ανθρώπους, την οποία πρέπει να επιμένουν αδιαμαρτύρητα μετά από 1,5 χρόνο πανδημία και κάμποσους μήνες απαράδεκτης τηλεκπαίδευσης.
  • Λες και η «μέθοδος» του «εισιτηρίου των 5 λεπτών» για χρήση της τουαλέτας (που καθιέρωσε η διεύθυνση του σχολείου προσπαθώντας να ανταποκριθεί "δημιουργικά" στα πρωτόκολλα Covid του υπουργείου), είναι ένα λογικό μέτρο, ειδικά όταν (πάλι για λόγους covid) οι μαθητές και οι μαθήτριες πρέπει να αναζητήσουν τα κλειδιά της τουαλέτας από τα γραφεία των καθηγητών, να ξεκλειδώσουν, να κάνουν την ανάγκη τους (οι άνθρωποι δεν έχουν μόνο ολιγόλεπτες ανάγκες στην τουαλέτα...), να επιστρέψουν τα κλειδιά και μετά να γυρίσουν στην αίθουσα, αλλιώς παίρνουν απουσία.
Ελπίζουμε όσοι και όσες ασχολούνται με επιμέλεια με τους "βανδαλισμούς" στο 5ο λύκειο, να ασχοληθούν με αντίστοιχη επιμέλεια και με τα αιτήματα των μαθητών τώρα που τα αντίκρισαν για πρώτη φορά.

2. Οι υλικές ζημιές προκλήθηκαν από εξωσχολικούς.

Αυτό που είναι κοινός τόπος για την σχολική κοινότητα του 5ου Λυκείου (διεύθυνση, καθηγητές, μαθητές, γονείς) επιμελώς αποκρύπτεται από όσους μιλούν για τα γεγονότα.

Οι καταστροφές έγιναν από εξωσχολικά, κατά βάση, στοιχεία που μπήκαν στο χώρο του σχολείου, χωρίς οι ίδιοι οι μαθητές που βρίσκονταν στην κατάληψη να μπορούν να τους εμποδίσουν, καθώς ανάμεσα τους υπήρχαν και ενήλικες...

Κατά την γνώμη μας, το συγκεκριμένο αποτελεί κρίσιμη πλευρά των γεγονότων, καθώς αποδεικνύει ξεκάθαρα ότι ούτε οι μαθητές είναι "βάνδαλοι", ούτε ότι αδιαφορούν για το σχολείο τους και "επιθυμούν να το καταστρέψουν".

Όσοι και όσες δεν αναφέρονται σε αυτήν την διάσταση, είτε το κάνουν εκ του πονηρού, για να συκοφαντήσουν τους μαθητές, τις διεκδικήσεις τους και τον αγώνα τους, είτε απλά αδιαφορούν πλήρως για τα γεγονότα και είναι έτοιμοι να πιστέψουν τις "συνταγές που τους σερβίρονται" εκ των προτέρων πεισμένοι για τα "κωλόπαιδα που κάνουν καταλήψεις".

3. Να σταθούμε δίπλα στους μαθητές, να συμβάλλουμε καθείς από το μετερίζι του, να στηρίξουμε την φωνή τους, να βοηθήσουμε στο αγώνα τους.

Τα τελευταία αρκετά χρόνια, το μαθητικό κίνημα δεν βρίσκεται στην καλύτερη κατάσταση. Η σοσιαλμιντιακής "παράλληλης πραγματικότητας" και η αντικατάσταση στο σύνολο της κοινωνίας, των εννοιών της "συλλογικότητας", του "οργανωμένου αγώνα", της "διεκδίκησης" με την μοιρολατρία, τον ατομικισμό και το "ο,τι αρπάξει ο  κ….. μας", επιδρούν ΚΑΙ στον τρόπο που αγωνίζονται οι μαθητές.
 
Για αυτό όμως δεν φέρουν ευθύνη μόνο οι μαθητές και οι μαθήτριες. Πολύ περισσότερο ευθύνονται οι μηχανισμοί που διαπλάθουν την κοινωνία και μαζί με αυτήτα νεαρά μυαλά. Χαρακτηριστικά παραδείγματα βρίσκουμε:
  • στο "κοίτα την δουλειά" που εκτοξεύεται από τους γονείς στο σπίτι
  • στη φόρμουλα "σχολείο=εξετάσεις=ατομική επιτυχία" που διαποτίζει το εκπαιδευτικό σύστημα
  • στις ποινές και την τρομοκρατία του Υπουργείου με τις προβλέψεις για μαθήματα  Σαββατοκύριακα και αργίες, για αποβολές και ποινές σε μαθητές, για εισαγγελείς στα σχολεία και τα "μαθητοδικεια"
  • στο "γίνε και εσύ influencer, μπορείς" που διαπερνά όλα τα ΜΜΕ (τηλεοπτικά, social media  κλπ)
Αυτό είναι το έδαφος πάνω στο οποίο αναπτύσσονται οι αγώνες στα σχολεία και τα μυαλά με τα οποία οι μαθητές και οι μαθήτριες κάνουν το ΠΡΩΤΟ βήμα για να διεκδικήσουν συλλογικά κάτι πέρα από όλα αυτά, κάτι πέρα από την ατομική επιβίωση.

Συνεπώς όσοι και όσες "πέφτουν από τα σύννεφα" επειδή οι μαθητές δεν μπορούν "να οργανώσουν τον αγώνα τους, να περιφρουρήσουν την κατάληψη τους" είναι στην καλύτερη περίπτωση υποκριτές. Στην χειρότερη, έχουν απώτερο στόχο την συκοφάντηση των μαθητών και την πίεση πάνω στην μαθητική κοινότητα για να μην  συνεχίσει το μονοπάτι που ξεκινάει κάνοντας το πρώτο βήμα με τις καταλήψεις: το μονοπάτι της συλλογικότητας, της διεκδίκησης μιας καλύτερης πραγματικότητας, της ελπίδας για ένα καλύτερο αύριο.

Εμείς από την πλευρά μας θα σταθούμε απέναντι σε "γραμματείς και Φαρισαίους" που βλέπουν στις υλικές ζημιές, το βασικό πρόβλημα της εκπαίδευσης σήμερα.

Θα είμαστε ενάντια σε όσους δεν λένε κουβέντα για την μετατροπή του σχολείου σε εξεταστικό κέντρο με την τράπεζα θεμάτων, σε όσους δεν μιλάνε για το "σφαγείο" των Ελάχιστων Βάσεων Εισαγωγής (ΕΒΕ) που στόχο έχουν να μην μπαίνει η νεολαία στο πανεπιστήμιο και να αρκείται σε πιστοποιητικά κατάρτισης που κατοχυρώνουν ελάχιστα επαγγελματικά και εργασιακά δικαιώματα, που θεωρούν "φυσιολογικό" αντί να παίρνονται μέτρα περιορισμού της διασποράς του COVID (μείωση ανώτατου αριθμού μαθητών, προσλήψεις, εξοπλισμός), να υλοποιούνται αντι-παιδαγωγικές πρακτικές με "πρωτόκολλα" του Υπουργείου ή "δημιουργικά μέτρα" της εκάστοτε διεύθυνσης που έχει αφεθεί στην τύχη της από το Υπουργείο.

Παράλληλα θα είμαστε δίπλα:

Στους μαθητές και τις διεκδικήσεις τους, γιατί τις θεωρούμε δίκαιες και αναγκαίες για να μην μετατραπεί η εκπαίδευση σε ένα αέναο εξεταστικό κέντρο, στο οποίο έχουν μέλλον και προοπτική μόνο "οι λίγοι και εκλεκτοί".

Στη διεύθυνση και στα στελέχη της, που δεν βλέπουν τους εαυτούς τους σαν "εγώ ένας υπάλληλος είμαι" και που δεν προσπαθούν απλά να "τα βγάλουν πέρα" με τα παράλληλα πρωτόκολλα, αλλά επιδιώκουν το σχολείο να είναι ασφαλές για την υγεία όλων, αλλά και ανθρώπινο για τους νέους ανθρώπους που βρίσκονται σε αυτό.

Στους καθηγητές, που δεν πειθαρχούν στην γραμμή του Υπουργείου και της Κεραμέως, που τους θέλει "παιδονόμους" και "χωροφύλακες", κόντρα στους μαθητές, για να μην βγάζουν αχνά απέναντι στις αντι-εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις.

Σε μια περίοδο που οι φασίστες επιδιώκουν να μολύνουν τα μυαλά με το δηλητήριο του μίσους απέναντι στον συνάνθρωπο, με την υποταγή στον "ισχυρό" για να αρπάζουμε το ξεροκόμματο από τον ακόμα πιο "αδύναμο" από εμάς, με την καλλιέργεια "εμφυλίου των φτωχών" για να κάνουν οι εθνικοί ευεργέτες ανενόχλητοι τις μπίζνες τους, η κουλτούρα της συλλογικότητας, της αλληλεγγύης, της διεκδίκησης και του αγώνα που υπάρχει μέσα στις καταλήψεις και τις κινητοποιήσεις των μαθητών, είναι το καλύτερο αντίδοτο.

Θεωρούμε αναγκαίο όλα τα μέλη της σχολικής κοινότητας, να σταθούν δίπλα στους μαθητές, να βοηθήσουν στο ξεπέρασμα των αδυναμιών της μαθητικής κοινότητας ώστε να οργανωθεί καλύτερα ο αγώνας της και να περιφρουρηθούν αποτελεσματικά οι κινητοποιήσεις. Ταυτόχρονα θεωρούμε αυτονόητο, όλοι οι φορείς της πόλης να σταθούν απέναντι σε όσους βλέπουν στις καταλήψεις, απλά, κάποια «παλιόπαιδα που θέλουν να χάσουν μάθημα και κάνουν ζημιές».


Ο ΑΓΩΝΑΣ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑΙΟΣ

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΣΥΚΟΦΑΝΤΗΣΗ ΤΩΝ ΑΓΩΝΩΝ ΤΟΥΣ και ΤΟ ΚΛΙΜΑ ΑΠΑΞΙΩΣΗΣ και ΤΡΟΜΟΡΑΤΙΑΣ